Glas halfvol of halfleeg
Door Igor de Maack, Beheerder en woordvoerder van het beheer, DNCA Investments
De weken gaan voorbij en gelijken op elkaar. Er zijn dagen van fors herstel naar aanleiding van goede statistieken (kleinhandelsverkopen in de Verenigde Staten) en er zijn dagen van terugval uit vrees voor een tweede golf van het coronavirus (sluiting van scholen en bepaalde wijken in Peking) of door de bezorgdheid omtrent de Chinees-Amerikaanse of Chinees-Indiase spanningen (recente aanvallen in Ladakh).
Het huidige economisch herstel lijkt iets krachtiger te verlopen dan voorzien (met name in Frankrijk), ook al is de schade aan de economische structuren nog niet volledig opgemeten. De consument wil opnieuw ‘leven’ en ‘consumeren’, maar het zal veel langer duren alvorens de bedrijfsinvesteringen weer aantrekken. Op de Europese top van vrijdag moet de basis worden gelegd voor een ambitieus relanceplan dat Europa op weg moet zetten naar mutualisering en een zekere vorm van fiscaal en budgettair federalisme. Ondanks deze hoopvolle vooruitzichten beleefden aandelen in de eurozone alweer een van de grootste uitstromen (meer dan 3 miljard dollar) van de voorbije dertien weken. De risicoafkeer ligt bij de beleggers nog steeds op de loer, hoewel Europa deze keer doortastend reageerde op de crisiscontext.
Goud blijft het goed doen voor beleggers die op zoek zijn naar een monetaire parachute omdat de reële rentevoeten op korte termijn nog steeds negatief zijn voor de belangrijke reservemunten. Ook al zijn bepaalde sectoren zwaar getroffen door de crisis (transport, mobiliteit, toerisme …), in het discours van de bedrijfsleiders klinkt een zeker optimisme. Het is echter te vroeg om ervan uit te gaan dat er een herstel in ‘V’ komt. Toch zullen de waarderingen en de activiteit zich optrekken aan de gigantische bedragen die in de markten werden gepompt. Uiteraard rest de vraag hoe het verder moet met de overheidsschulden en begrotingstekorten, maar die wordt voor onbepaalde tijd vooruitgeschoven zolang de spaarders en beleggers soevereine obligaties blijven kopen.
Op krediet leven is uiteraard niet de juiste oplossing, maar als de huidige generatie erin blijft slagen om de volgende generatie te overtuigen voor haar te betalen, dan is het niet uitgesloten dat het systeem blijft functioneren met de hefboom en de rentevoeten op nulniveau. Dat is momenteel hoe dan ook een duurzame context waarin de belegger zijn weg zal moeten vinden. Of het glas nu halfvol of halfleeg is, als hij dorst heeft, zal hij wel moeten drinken.
